التهاب مثانه در خانمها (سندرم مثانه دردناک)
التهاب مثانه در خانم ها یک بیماری نسبتا شایعی است که در آن سوزش و تکرر ادرار شدید به همراه درد در مثانه اتفاق می افتند. این بیماری ممکن است سالها گریبان گیر خانمها شده و در زندگی روزمره آنها مشکل ایجاد کند. علائم ادراری بسیار آزار دهنده بوده و درمان آن نیز نسبتا مشکل است. اسم علمی این بیماری در حقیقت التهاب بافت بینابینی مثانه می باشد که ما در این مبحث بطور خلاصه از آن به عنوان التهاب مثانه یاد می کنیم.

التهاب مثانه یا سندرم مثانه دردناک چیست؟
التهاب مثانه یا سندرم مثانه دردناک حالتی که در آن یک احساس درد یا نارحتی عود شونده در مثانه و لگن ایجاد می شود. از خصوصیات این بیماری عود و درمان مشکل آن می باشد. طوریکه عده ای از خانمها سالها از این بیماری در رنج هستند. علائم از فردی به فرد دیگر حتی در خود فرد متغیر است. یعنی گاها علائم تشدید و گاها تخفیف پیدا می کنند.

علائم بیماری التهاب مثانه

علائم ممکن است بصورت احساس فوریت ادرار کردن (با احساس ادرار کردن فرد نمی تواند خود را برای مدتی نگهدارد تا به محل مناسب جهت دفع ادرار برسد، بلافاصله باید مثانه خود را خالی کند)، تکرر ادرار، احساس سوزش حین ادرار کردن، و یا ترکیبی از علائم فوق را داشته باشد. شدت درد با پر و خالی شدن مثانه تغییر می یابد. معمولا علائم در دوران پریود تشدید می شوند. گاها در حین رابطه زناشوئی درد شدید ایجاد می شود. چون علائم و شدت بیماری التهاب مثانه متغیر هستند، بسیاری از محققین معتقد هستند که این تنها یک بیماری نیست، بلکه ترکیبی از چند بیماری است.

در التهاب مثانه جدار مثانه دچار التهاب شدید می شود و با هر بار عود بیماری، این التهاب باعث می شود که جدار مثانه حالت سفتی به خود گرفته و از خاصیت ارتجاعی آن کم شود و رفته رفته به نقطه ای می رسد که دیگر جدار مثانه مثل چرم کلفت، سفت و غیر قابل ارتجاع می گردد. اگر مثانه این خانمها با آندوسکوپ دیده شود، نقاط ریز خونریزی دهنده پراکنده در مخاط مثانه را می توان رویت کرد. آن فقط در 10 درصد بیماران مبتلا به التهاب مثانه دیده می شود. این بیماری در مردان نیز دیده می شود، ولی در خانمها خیلی شایع است. در آمریکا 3/3 میلیون خانم به این بیماری مبتلا هستند. در حقیقت از هر 100 نفر خانم سه نفر به آن مبتلا می شود.

علت التهاب مثانه یا سندرم مثانه دردناک چیست؟
هنوز علت اصلی این بیماری مشخص نشده است. بعضی از علائم این بیماری شبیه به علائمی هستند که در عفونت ادراری دیده می شوند، ولی در آزمایش ادرار این بیماران عفونت وجود ندارد. این بیماران به درمان با آنتی بیوتیک پاسخ نمی دهند. دانشمندان بشدت در حال بررسی برای پیدا کردن علت این بیماری و درمان موثر برای آن هستند. امروزه بیشتر عقیده بر این است که یک التهابی در بدن این بیماران وجود دارد که در سیستم ادراری خود را به شکل التهاب مثانه نشان می دهد.

بسیاری از خانمهائیکه دارای التهاب مثانه یا سندرم مثانه دردناک هستند، دارای سایر بیماریهای التهابی مثل سندرم روده تحریک پذیر و دردهای عضلانی نیز می باشند. عده ای معتقد هستند که این بیماری دارای زمینه ارثی نیز است. در بعضی خانواده ها مثلا مادر و دو دختر گرفتار این بیماری می باشند.

چگونه می توان التهاب مثانه یا سندرم مثانه دردناک را تشخیص داد؟
متاسفانه این بیماری تست تشخیصی قطعی ندارد. تشخیص این بیماری با آگاهی و ظن قوی پزشک و بعضی اقدامات پارا کلینیک می باشد. چون علائم این بیماری شبیه به علائم بسیاری دیگر از بیماریهای دستگاه ادراری است، ابتدا باید بیماریهای قابل درمان که سبب علائم مشابه می شوند را رد کرد. شایعترین این بیماریها، عفونت ادراری و سرطان مثانه است. در خانمها یک علت شایع درد لگنی آندومتریوز (وجود مخاط رحم بصورت نابجا در داخل لگن) است.

تشخیص التهاب مثانه یا سندرم مثانه دردناک بر اساس موارد زیر خواهد بود:
• وجود درد که بتوان آنرا به مثانه منتسب کرد به همراه تکرر ادرار و احساس فوریت در ادرار کردن
• فقدان سایر بیماریها که بتوانند علائم فوق را ایجاد نمایند
از اقدامات تشخیصی برای این بیماری می توان از موارد زیر نام برد: آزمایش ادرار، کشت ادرار، سیستوسکوپی، نمونه برداری از جدار مثانه، و متسع ساختن جدار مثانه زیر بیهوشی.

درمان التهاب مثانه یا سندرم مثانه دردناک چیست؟
تاکنون برای این بیماری درمان اختصاصی یافت نشده است و نیز نمی توان پیش بینی کرد که کدام بیماران با درمانهای موجود و به چه میزان خوب خواهند شد. علائم ممکن است با تغییر رژیم غذائی، درمانهای بخصوص و یا خودبخود، تخفیف پیدا کنند. حتی وقتی علائم بهبود پیدا کردند چند روز، چند هفته، چند ماه و یا چند سال بعد مجدداً عود می کنند. چون علت بیماری مشخص نیست درمان معطوف به تسکین علائم بیمار خواهد بود. بسیاری از بیماران با ترکیبی از درمانها برای مدت طولانی خوب خواهند بود.

درمانهای رایج عبارتند از:
• متسع کردن مثانه: در این روش زیر بیهوشی مثانه بشدت متسع می شود. اینکار با افزایش حجم مثانه و مداخله در انتقال سیگنالهای درد، سبب بهبود درد بیمار می شود. تا 48 ساعت پس از اتساع مثانه، علائم بیمار بدتر می شوند ولی رفته رفته در عرض 4 هفتة بعدی علائم بهبودی ظاهر می شوند.

• وارد کردن بعضی مواد داروئی به داخل مثانه: در این روش مثانه توسط یک داروی مشخصی پر شده و مدت 15 دقیقه دارو در داخل مثانه نگهداشته شده و سپس خالی می شود. یک داروی بخصوصی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای این موضوع مورد تائید قرار گرفته است. ابتدا در داخل مثانه یک سوند گذاشته می شود و سپس این دارو از طریق سوند وارد مثانه می شود. این درمان هر هفته به مدت 8-6 هفته انجام می شود ودر صورت نیاز می توان دوره درمان را تکرار کرد. بسیاری از بیمارانیکه از این دارو سود می برند، 4 هفته بعد از خاتمه درمان 8-6 هفته ای شروع به بهبودی می کنند.

• این بیماری درمان خوراکی نیز دارد که آن هم توسط سازمان غذا و داروی آمریکا مورد تائید قرار گرفته است. در 4 ماه اول بیمار ممکن است بهبودی در علائم مشاهده نکند. کاهش تکرر ادرار ممکن است 6 ماه طول بکشد. بیمار باید تشویق شود که حدافل 6 ماه دارو را مصرف نماید. اگر بعد از 6 ماه هنوز بهبودی اتفاق نیفتاد، دارو قطع می شود.
منبع : 7sib.ir

آیا طولانی شدن دوران قاعدگی نگران کننده است؟
دوران قاعدگی طولانی، اگرچه برای هر کسی آزاردهنده است، در برخی از زنان ، می تواند  نشانه  یک مشکل جدی باشد.
برای برخی زنان زمان در دوران قاعدگی به کندی می گذرد. بویژه اگر دوره قاعدگی آنها طولانی باشد. مدت زمان طبیعی خونریزی قاعدگی  از 3 تا 7 روز است. قاعدگی طولانی یا منوراژی به خونریزی بیش از یک هفته گفته می شود. بسته به شرایط، قاعدگی طولانی می تواند ناشی از مصرف هورمون های ضدبارداری یا وجود یک مشکل جدی ، باشد.

طول یک دوره قاعدگی زنان بزرگسال به طور متوسط از 21 روز تا 35 روز است.  دختران جوان تازه بالغ شده، یا زنانی که به یائسگی نزدیک می شوند ، ممکن است قاعدگی های منظمی نداشته باشند و طول این دوره بیشتر یا کمتر از میزان نرمال ، یا با خون ریزی شدید تر یا خفیف تر همراه  باشد.
معمولا این بی نظمی به دلیل تغییر در سطح هورمون ها ، بویژه هورمون استروژن رخ می دهد. استروژن به تشکیل لایه داخلی رحم که اندومتریوم نام دارد،  کمک می کند. این غشاء رحمی، یا محلی برای تخمک بارور شده خواهد شد یا اینکه در زمان خون ریزی قاعدگی بیشتر آن فرو ریخته و خارج می شود. در زمان دوره های قاعدگی نامنظم و آزاردهنده ، این تغییرات هورمونی شایع بوده و به ندرت نشانه ای از وجود یک مشکل جدی اند.

دلایل دوران طولانی خونریزی قاعدگی
ممکن است شما از پزشک خود بشنوید که وقتی با خون ریزی قاعدگی خیلی زیاد یا طولانی روبرو هستیم در شرایط بدنی خاصی قرار دارید. منوراژی به معنای دوره قاعدگی سنگین و طولانی مدت است. پلی منوره، به خون ریزی نامنظم در طول 21 روز یا کمتر اشاره دارد. این شرایط غیر عادی بعد از اینکه علل دیگری  مانند بارداری، رد شوند، مورد توجه قرار می گیرند.

خونریزی غیرعادی رحمی،  (DBU)اختلال در عملکرد رحم نیز یک علت دیگر قاعدگی طولانی است. این اختلال می تواند در هر زمانی از دوران باروری زنان، رخ دهد. ولی بیشتر در سنین بالای 40 سال رخ می دهد. این بیماری  نشان دهنده یک اختلال هورمونی است که استحکام لایه داخلی رحم را تحت تاثیر قرار می دهد و این منجر به بی نظمی، شدت خونریزی قاعدگی  یا طولانی شدن آن  می شود.

پزشکان این  مسئله را  به کمک هورمون ها درمان می کنند، استروژن، پروژسترون، یا ترکیبی از دو هورمون زنانه در قرص های ضد بارداری وجود دارند ،همچنان که از بارداری جلوگیری می کنند، می توانند به تولید منظم هورمون ها کمک کنند و در استحکام لایه داخلی رحم ، تاثیر گذار باشند. قرص های ضدبارداری حتی می توانند در درمان این بیماری در زنان، در اوایل شروع یائسگی آنها،  موثر باشند.

بعضی قرص های کنترل بارداری که ساختار هورمونی دارند، می توانند بر نوسانات، طول دوره و شدت دوره قاعدگی اثر بگذارند. همینطور، تغییر نوع قرص ضد بارداری که مصرف می کنید، می تواند بر خونریزی قاعدگی اثر گذارد.  بهرحال،  شما هرگز نباید خوسردانه، از قرص های ضدبارداری حتی جهت درمان دوره قاعدگی طولانی خود، برپایه حرف دیگران ، استفاده کنید. هر زنی دوره قاعدگی متفاوتی دارد و مصرف دارو ها، می تواند بر دوره قاعدگی تاثیر داشته باشد. بنابراین همیشه با مشورت پزشک خود، اقدام کنید.

شرایط اساسی که منجر به خونریزی طولانی قاعدگی می شوند:
اولین قدم در تشخیص علت خونریزی قاعدگی طولانی شما،مراجعه به متخصص زنان یا  پزشک متخصص سلامتی، است. پزشک بعد از انجام آزمایش ها، به تشخیص بیماری شما می پردازد.
بسته به سن شما، پزشک توسط آزمایش خون، وضعیت بارداری، سطح هورمون ها و کارآیی تیروئید را بررسی می کند. سایر آزمایش های تشخیصی ممکن است شامل تست پاپااسمیر، بیوپسی آندومتر و سونوگرافی  باشد.

عواملی که می توانند باعث خونریزی قاعدگی غیر طبیعی شوند:
- فیبروم های رحمی، رشد غیر سرطانی دیواره رحم
- هایپرپلازی آندومتر، آندومتر ضخیم
- اختلال خون ریزی مانند بیماری فون ویلبرراند  (هموفیلی)
- مشکل لخته شدن خون
- مشکلات تیروئید
- مشکلات غدد
- عفونت
- کیست های تخمدان
- پولیپ رحم
- سرطان
مشکلات مربوط به تخمک گذاری هم می تواند بر طولانی شدن دوره، اثر بگذارد.

درمان های خونریزی قاعدگی طولانی
در کنار درمان با روش ضدبارداری، درمان های خون ریزی غیر عادی عبارت اند از:
- دارو درمانی
- هیستروکتومی، عمل جراحی برداشتن رحم
- برداشتن آندومتر، عمل جراحی برداشتن یا سوزاندن پوشش رحم
شیوه درمان مناسب ، به علل بیماری شما و همینطور شرایط شخصی شما مثل اینکه بخواهید در آینده باردار شوید، یا نه، بستگی دارد. بعضی روش های درمانی مانند هیستروکتومی، سبب ناباروری می شوند.

خونریزی قاعدگی طولانی ممکن است تنها برای بعضی زنان آزاردهنده باشد یا اینکه نشانه ای از یک بیماری باشد.

منبع : ir-med.com

وقتی خونریزی زنانه غیرطبیعی می شود
منظور از خونریزی غیرطبیعی رحم چیست؟
خونریزی رحمی در شرایط زیر غیرطبیعی محسوب می‌شود:
-خونریزی در فاصله بین پریودها
-خونریزی بعد از آمیزش
-لکه‌بینی در هر زمان از سیکل قاعدگی
-خونریزی شدیدتر یا طولانی‌تر از حدعادی
-خونریزی بعد از یائسگی
-سیکل‌های طولانی‌تر از ۳۵ روز و کوتاه‌تر از ۲۱ روز غیرطبیعی هستند. توقف پریود به‌مدت ۶-۳ ماه (آمنوره) نیز غیرطبیعی محسوب می شود.

سیکل قاعدگی طبیعی چیست؟
هرسیکل قاعدگی در اولین‌روز خونریزی یک پریود شروع شده و با اولین روز سیکل بعدی پایان می‌یابد. در اکثر زنان این سیکل حدوداً ۲۸ روز طول می‌کشد (یعنی فاصله اولین‌روز پریود تا اولین‌روز پریود بعدی = روز۲۸). سیکل‌های طبیعی ۲۱ تا ۳۵ روزه می‌باشند.

خونریزی غیرطبیعی در چه سنی شایع‌تر است؟
خونریزی غیرطبیعی در هر سنی ممکن است دیده شود. با این حال در زمان‌های خاصی از زندگی زنان این حالت شایع‌تر است. در سال‌های اول شروع پریود (حدود۱۶-۹سالگی) ممکن است پریودها چندان منظم نباشند. در حوالی ۳۵ سالگی پریودها کوتاه‌تر می‌شوند. با نزدیک‌شدن به یائسگی نیز پریودها غالباً کوتاه‌تر می‌گردند. هم‌چنین گاهی پریود رخ نداده و یا خونریزی خفیف‌تر یا شدیدتر می‌شود.

علل خونریزی غیرطبیعی چیست؟
افزایش یا کمبود هورمون‌هایی که سیکل قاعدگی را تنظیم می‌کنند، می‌توانند باعث بروز خونریزی غیرطبیعی یا شدید گردند. عوامل بسیاری می‌توانند تعادل هورمون‌ها را برهم بزنند، مانند:
-برخی داروها
-بارداری
-سقط جنین
-بارداری خارج رحمی
-مشکلات مربوط به روش های جلوگیری از بارداری مانند IUD یا قرص
-عفونت رحم یا دهانه آن
-فیبروییدها
-مشکلات مربوط به لخته‌شدن خون
-پولیپ‌ها
-انواع خاصی از سرطان مانند سرطان‌رحم، دهانه‌رحم یا واژن
-بیماری‌های مزمن (مانند مشکلات تیروئید یا دیابت)

ابتدا پزشک به بررسی مشکلات شایع گروه سنی فرد می ‌پردازد. بعضی ازاین مشکلات جدی نبوده و راحت درمان می‌شوند. بقیه ممکن است جدی‌تر باشند، به هر حال همه آن‌ها باید مورد بررسی قرار گیرند.

خونریزی غیرطبیعی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
به منظور یافتن علت، پزشک در مورد سوابق بیماری‌های فردی و خانوادگی و نیز سیکل‌های قاعدگی سؤال خواهد کرد. لذا، قبل‌ازمراجعه به دکتر بهتراست درمورد قاعدگی‌های خود یادداشت بردارید (تاریخ شروع، مدت خونریزی، شدت خونریزی، وجودلکه‌بینی)
ممکن است پزشک شما را معاینه کرده و برایتان آزمایش خون درخواست کند، این تست‌ها برای بررسی شمارش سلول‌های خونی و تعیین میزان هورمون‌ها به منظور رد برخی بیماری‌های خونی صورت می‌گیرند، شاید دکتر شما را از نظر بارداری نیز چک کند.

برای تشخیص خونریزی غیرطبیعی چه تست‌هایی ممکن است ضرورت یابند؟
با توجه به علائم، ممکن است تست‌های دیگری انجام شوند. بعضی ازاین تست‌ها در مطب دکتر قابل انجامند ولی برخی باید در مراکز خاصی انجام شوند:
سونوگرافی: با استفاده از امواج صوتی از اعضای داخل لگن تصویربرداری انجام می‌شود.
بیوسپی (تکه‌برداری) از آندومتر: با وسیله خاصی از دیواره رحم (آندومتر) تکه‌برداری و زیرمیکروسکوپ بررسی می‌گردد.

سونوهیستروگرافی: به کمک یک لوله باریک مایعی در داخل رحم ریخته، همزمان و به کمک اولتراسوند از رحم تصویربرداری انجام می‌شود.
هیستروسالپینژوگرافی: یک ماده رنگی در داخل رحم و لوله‌های فالوپ تزریق و سپس با اشعه X عکس‌برداری انجام می‌شود.
اتساع و کورتاژ(D&C): دهانه رحم متسع و سپس بافت دیواره رحم به آرامی تراشیده یا مکیده می‌شود، سپس با میکروسکوپ بررسی می‌گردد.
لاپاروسکوپی: یک وسیله باریک شبیه به تلسکوپ (از طریق ایجاد برشی درست در زیر یا روی ناف ) وارد بدن شده و به کمک آن داخل شکم مشاهده می‌گردد.

هنگام تصمیم‌گیری درباره درمان چه عواملی مدنظر قرار می‌گیرند؟
سه دسته درمان وجود دارد:
۱) استفاده از دارو، مثل هورمون‌ها
۲) استفاده از جراحی
۳) صبر و مشاهده قبل از توسل به دو راه دیگر
انتخاب نوع درمان به عوامل بسیاری بستگی دارد ازجمله: عامل ایجاد خونریزی، سن بیمار و تمایل وی برای بچه‌دارشدن. با اینحال اکثر بیماران با دارو درمان می‌شوند.

برای کمک به کنترل خونریزی غیرطبیعی از چه داروهایی استفاده می‌شود؟
برای کنترل خونریزی غیرطبیعی از رحم، غالباً از داروهای هورمونی استفاده می‌شود. نوع هورمونی که باید مصرف شود بستگی به سن بیمار و تمایل وی برای باردارشدن دارد. ممکن است قرص‌های ضدبارداری پریودها را منظم‌تر کنند. این هورمون‌ها به شکل تزریقی، کرم واژینال و یا IUD‌هایی که از خود هورمون‌ها رها می‌کنند تجویز می‌شوند (IUD نوعی وسیله ضدبارداری است که در داخل رحم گذاشته می‌شود. هورمون‌های تعبیه شده در IUD به آرامی آزاد شده و ممکن است خونریزی غیرطبیعی را کنترل کنند).
امکان دارد خونریزی در اثر هایپرپلازی آندومتر ایجاد شده باشد (دراین حالت رحم بسیار ضخیم می‌شود.) برای جلوگیری و درمان این وضعیت نیز می‌توان از داروها کمک گرفت.

برای درمان خونریزی غیرطبیعی از چه نوع جراحی استفاده می‌شود؟
ممکن است بعضی زنان برای برداشتن توده‌هایی که باعث خونریزی شده‌اند (مثل فیبرویید) نیازمند جراحی باشند. بعضی فیبروییدها را می‌توان با هیستروسکوپی برداشت. گاهی تکنیک‌های دیگری لازم می‌شوند (مانند Endometria ablation که با هدف توقف یا کاهش دائمی خونریزی به‌کارمی‌رود ولی باید قبل‌ازآن حتماًٌ بیوسپی انجام شده باشد).
وقتی اشکال درمانی دیگر پاسخگو نبوده و یا اصولاً کاربردی نداشته باشند، ممکن است هیسترکتومی انجام شود. هیسترکتومی نوعی جراحی بزرگ است که درآن رحم از بدن بیرون آورده می‌شود. بعدازاین عمل زنان دیگر پریود نخواهند شد.
منبع : pezeshkan.org

انواع ترشحات سینه
توجه به موارد زیر هنگام بروز ترشحات نوک سینه مهم است:
- ترشح از یک سینه و یا دو سینه
- توده، درد و یا تغییر در نوک پستان به همراه ترشح
- حاملگی
- استفاده از وسایل ضد بارداری
- اختلالات قاعدگی
- سابقه بیوپسی پستان
- عفونت و یا سرطان پستان
- ضربه به قفسه سینه
- دستکاری پستان
- مصرف برخی داروها که محرک ترشح سینه اند

ترشحات نوک سینه می تواند یکی از علائم سرطان سینه باشد، اما در اغلب موارد ترشحات نوک پستان بی خطر هستند.

تشخیص ترشحات خوش‌خیم (بی خطر) از ترشحات بدخیم (خطرناک)
- اگر ترشحات سینه خودبخود خارج شوند، معمولا جدی است. اما اگر ترشحات با فشار دادن نوک سینه بیرون بیاید، می توان آن را نادیده گرفت.
- رنگ ترشحاتی که نگران کننده هستند، معمولا خونی و یا روشن است.
- اگر سینه را فشار دهید و از نقاط متعدد نوک پستان ترشحاتی خارج شود، جای نگرانی کمتری دارد، با این حال اگر ترشحات به طور مداوم از یک قسمت نوک پستان خارج شوند، نگران کننده است.

انواع ترشحات سینه
ترشحات نوک پستان در اواخر بارداری و یا پس از زایمان طبیعی است، ولی در سایر اوقات غیرطبیعی و در اغلب موارد خوش خیم می باشد.

چند نوع از ترشحات نوک پستان عبارتند از:
1- ترشحات طبیعی
در اکثر خانم ها، اگر نوک سینه مخصوصا پس از استحمام بین دو انگشت فشار داده شود، مایعی از آن خارج می شود. در خانم هایی که از قرص های ضدبارداری و آرام بخش استفاده می کنند، این مسئله شایع تر است.
همچنین قبل از یائسگی، این ترشحات زیاد دیده می شود که علت آن، ریزش سلول های سطحی مجاری پستان به علت تغییرات هورمونی است. ترشحات طبیعی پستان، احتیاج به درمان پزشکی ندارند.

2- ترشح شیری رنگ
ترشحات شیری رنگ معمولا در خانم هایی که در سنین باروری هستند، به صورت خودبخودی و دوطرفه دیده می شود. ترشح شیری ناشی از افزایش هورمونی به نام پرولاکتین است. این هورمون در اواخر دوران حاملگی و طی شیردهی در بدن افزایش می یابد و منجر به تولید شیر می شود.

3- ترشحات رنگی
گشاد شدن مجاری پستان می تواند باعث ترشحات چسبناک نوک سینه شود که معمولا در زنان یائسه به صورت دو طرفه وجود دارد. گشاد شدن مجرای پستان اغلب با درد، خارش و ورم نوک پستان همراه است. رنگ این ترشحات می تواند سفید، زرد، قهوه ای، سبز، آبی و یا خاکستری باشد.
این ترشحات رابطه ای با سرطان سینه ندارند و کاملا بی خطر می باشد.

4- ترشحات چرکی
اغلب این ترشحات یک طرفه می باشند و پس از کشت ترشحات سینه در آزمایشگاه، عفونت در آن مشاهده می شود. عفونت پستان (ماستیت) اغلب در زنانی که در دوران شیردهی قرار دارند دیده می شود.
در این حالت باید آنتی بیوتیک مصرف شود و آبسه پستان باید تخلیه شود. اگر عفونت و التهاب پستان با درمان های انجام شده برطرف نشد، باید به وجود سرطان های التهابی شک کنیم و از دیواره پستان نمونه برداری انجام شود.

5- ترشحات آبکی و بی رنگ
این نوع ترشحات نیاز به بررسی دقیق تر دارد. این نوع ترشحات کاملا شفاف و بی رنگ هستند. ترشحات آبکی و بی رنگ می تواند نشانه ای از وجود سلول های غیرطبیعی از جمله سلول های سرطانی در پستان باشد.
زمانی که ترشحات از هر دو پستان وجود دارد، خطر ابتلا به سرطان کمتر می شود.

6- ترشحات رقیق و روشن با ته رنگ صورتی
در ترشحات رقیق و روشن با ته رنگ صورتی، گلبول های قرمز در زیر میکروسکوپ مشاهده  می شود و در حالت دوطرفه، نگرانی کمتری وجود دارد.

7- ترشحات خونی
ترشحات خونی می تواند نشانه ای از وجود سلول های سرطانی در پستان باشد، بنابراین بررسی پزشکی توصیه می شود. مهم ترین نوع ترشح پستان از لحاظ مشکوک بودن به سرطان، ترشح خونی می باشد. اگر ترشحات خونی و یا صورتی رنگ در سینه خود احساس کردید، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

اگر ترشح خونی همراه با مواردی مانند یک طرفه بودن ترشح و سن بالای چهل سال بود، نیاز به بررسی های دقیق تر پزشکی دارد.

ترشح خونی نوک پستان در اواخر باردرای و دوران شیردهی می تواند به علت افزایش عروق بافت پستان باشد و مدتی پس از زایمان برطرف می شود. در این زمان اگر توده ای تشخیص داده نشد، نیازی به بررسی های بیشتر نمی باشد.
تذکر: ترشحات خونی، آبکی و یا صورتی احتیاج به بررسی دقیق پزشکی دارند و در نهایت ممکن است به جراحی نیاز پیدا کنند. پس حتما آنها را جدی بگیرید.

چگونه ترشح نوک پستان بررسی می شود؟
پستان توسط پزشک معاینه می شود. پزشک در مورد سابقه ابتلا به بیماری ها و وضعیت سلامتی از شخص سوال می کند و ممکن است برای ارزیابی های دقیق تر، ماموگرافی و یا سونوگرافی تجویز نماید.
سونوگرافی برای بررسی علل ترشحات از نوک پستان بسیار مفید است.
در برخی موارد، نمونه برداری از پستان نیز انجام خواهد شد.

در صورت وجود ترشح نوک پستان چه باید کرد؟
آسوده خاطر باشید چون اکثر ترشحات نوک سینه خطری ندارند. اما خوب است که در صورت مشاهده هر گونه اختلال در سینه ها، به پزشک مراجعه کنید، چون ممکن است آن وضعیت نیاز به درمان پزشکی داشته باشد و در صورت جدی بودن مشکل، هرچه زودتر اقدام کنید، برایتان بهتر خواهد بود.

منبع : tebyan.net

از عوارض مهم قرص‌های جلوگیری از بارداری می‌توان به احتمال لخته‌شدن خون در رگ‌ها (ترومبوز سینوس مغزی) و انسداد رگ‌های ریه توسط لخته خون (آمبولی ریه) اشاره کرد که یکی ازخطرناک‌ترین و مرگبارترین عوارض این قرص‌هاست.

دکتر  لاهوتی، متخصص زنان و زایمان درباره عوارض استفاده از قرص‌های پیشگیری از بارداری از سوی بسیاری از خانم‌ها در ماه رمضان با هدف به تعویق انداختن قاعدگی گفت:

 «قرص‌های پیشگیری از بارداری حتی در شرایطی که با دوز معمول و با هدف پیشگیری و به صورت دوره‌ای مصرف می‌شود، خطراتی دارد که گاه سلامت و حتی حیات فرد را به طور جدی به خطر می‌اندازد.
 
در نتیجه قبل از شروع مصرف این قرص‌ها با هدف به تعویق انداختن عادت ماهانه، حتما با پزشک متخصص زنان مشورت کنید و هیچ‌گاه خودسرانه اقدام به مصرف این قرص‌ها نکنید.
 
از عوارض مهم این قرص‌ها می‌توان به احتمال لخته‌شدن خون در رگ‌ها (ترومبوز سینوس مغزی) و انسداد رگ‌های ریه توسط لخته خون (آمبولی ریه) اشاره کرد که یکی از خطرناک‌ترین و مرگبارترین عوارض این قرص‌هاست.
 
از دیگر عوارض این قرص‌ها نیز می‌توان به افزایش فشار خون، آسیب کبدی، سردرد، تهوع و استفراغ، لکه‌بینی، افسردگی و تغییرات خلق و خو و ایجاد لکه‌های پوستی اشاره کرد.
 
همچنین یکی دیگر از عوارض مهم این قرص‌ها که به علت طولانی کردن زمان عدم خونریزی رخ می دهد، خونریزی شدید و آزاردهنده بعد از قطع مصرف قرص می باشد.
 
قرص های خوراکی جلوگیری از بارداری، شامل داروهای هورمونی است که با سرکوب کردن عملکرد تخمدان مانع تخمک‌گذاری می‌شوند.

خونریزی ماهانه حاصل تغییرات دوره‌ای هورمون‌های زنانه است. این هورمون‌ها با ریتم مشخصی از تخمدان‌ها ترشح شده و باعث رشد و افزایش ضخامت دیواره داخلی رحم (اندومتر) می‌شود. زمانی که دو هفته بعد از تخمک‌گذاری این هورمون‌ها کاهش می‌یابد، حمایت هورمونی از اندومتر کاهش می‌یابد و با ریزش این بافت خونریزی ماهانه ایجاد می‌شود.»
 
دکتر زمانی، متخصص مغز و اعصاب درباره ترومبوز سینوس مغزی (لخته شدن خون در ورید مغزی) می گوید:
 
«در هر دقیقه میزان قابل توجهی خون وارد مغز می شود و بعد از استفاده توسط مغز، همین میزان خون از مغز خارج می شود.
 
بروز هر گونه اختلالی در تخلیه خون از مغز همانند ایجاد لخته خون در ورید مغزی، باعث پرخونی مغز و ورم آن می شود و از آنجا که مغز توسط کاسه استخوانی سر احاطه شده است، با این ورم و پرخونی امکان افزایش حجم ندارد و در نتیجه به مغز فشار وارد آمده و خطرات زیادی فرد را تهدید می کند.

 ترومبوز سینوس مغزی در خانم ها شایع تر است، به خصوص در خانم های چاق.
 
در بسیاری از موارد فرد به دلایل مختلف دچار کم آبی بدن می شود و غلظت خونش افزایش می یابد. طبیعتا خون غلیظ هم بیشتر لخته می شود.
 
{در ماه مبارک رمضان به دلیل آنکه فرد مدت طولانی روزه است و غذایی نمی خورد و نوشیدنی نمی آشامد، به خصوص در روزهای گرم تابستان که مدت روزه داری حدود 17 ساعت در روز است و گرمای هوا هم باعث تعریق بیشتر فرد می شود، احتما بروز کم آبی در بدن خیلی زیاد است.}
 
قرص های ضدحاملگی هم از آنجا که لخته شدن خون را افزایش می دهند، احتمال این ترمبوز را افزایش می دهند. به خصوص به نظر می رسد مصرف نامنظم این قرص ها تاثیر بیشتری داشته باشد.
 
استفاده بی رویه از قرص های ضدحاملگی، به خصوص در گرما و کار جسمی (که باعث کم آبی بدن می شود) خانم ها و به خصوص خانم های چاق را در خطر ترومبوز سینوسی قرار می دهد که صرفا با افزایش مصرف مایعات یا قطع مصرف این قرص ها و یا کاهش فعالیت بدنی می توان از این خطر کاست.
 
عامل مهم دیگر وجود عفونت در اطراف مغز مثل عفونت گوش و سینوس های بینی است. وجود این عفونت ها، انعقاد خون را در قسمت های مجاور افزایش می دهد و باعث افزایش پدیده ترومبوز می شود.»

منابع:
جام جم
روزنامه اعتماد

تبیان

● شما بعد از دستشویی رفتن دستانتان را نمی شویید.

▪ چرا این کار را انجام می دهید؟

توبی ساویل میکروبیولوژیست می گوید: دستان خیس ۱۰ هزار بار بیشتر از دستان خشک باکتریها را به خودش جذب می کند.این میکروبها به شیوع مسمومیت غذایی، سرماخوردگی و آنفولانزا کمک می کند.

▪ راه حل ساده

تحقیقات نشان داده که به خاطر اینکه خشک کننده های هوا زمان بیشتری را نسبت به خشک کردن دستها می گیرد شما می توانید با دستان مرطوب از دستشویی خارج شوید.درعوض دستانتان را با دستمال کاغذی یا حوله خشک کنید و از تماس داشتن با دستگیره در اجتناب کنید.

● شما از پدهای بهداشتی بزرگتر استفاده می کنید تا کمتر آن را عوض کنید
▪ چرا نباید این کار را انجام دهید؟
دکتر جانیس رایمر متخصص بیماری های زنان و استاد دانشگاه لندن می گوید:استفاده از پد بهداشتی بزرگ برای کمتر تعویض کردن آن کار درستی نیست.این کار تعادل طبیعی بافتها را به هم می زند و احتمال ابتلا به برفک و عفونت را هم افزایش میدهد.

▪ راه حل ساده
دکتر رایمر می گوید:زمانی که نزدیک عادت ماهانه تان است و همچنین در روزهای پایانی عادت ماهانه تان هستید یک شلوارک با خاصیت جذب کنندگی بپوشید.هر ۳ یا ۴ ساعت در روز و هر ۸ ساعت در شب پد بهداشتی تان را عوض کنید تا خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهد.

● شما ایستاده غذا می خورید
▪ چرا نباید این کار را کنید؟
دکتر کتی موس از دانشگاه جی پی اس می گوید: هنگامی که وقت ندارید بنشینید و با عجله غذا میخورید برای دستگاه گوارشتان مضر است.قورت دادن لقمه های غذا آن هم به شکل سریع باعث گرفتگی و اسپاسم در گلو و مری می شود و منجر به سوزش معده تان می شود.

▪ راه حل ساده
حتما برای نشستن و غذا خوردن زمان بگذارید اما نه اینکه جلوی تلویزیون بنشینید.محققان دانشگاه ایالت جورجیای آمریکا کشف کردند که افرادی که به این روش غذا می خورند هر روز به طور میانگین بیشتر از ۱۳۷ کالری مصرف می کنند.

● شما ناخن هایتان را می جوید
▪ چرا نباید این کار را انجام دهید؟
مطالعات مشخص می کند که ۹۰ درصد باکتری های دستان شما در زیر ناخن هایتان است.دکتر موس می گوید: ناخن جویدن خطر عفونت را افزایش می دهد به طوری که باکتری وارد پوستتان می شود و باعث زگیل، زخم و تورم انگشتتان می شود.

▪ راه حل ساده
ناخن هایتان را کوتاه نگه دارید.اگر نمی توانید از ناخن جویدن جلوگیری کنید،ناخن هایتان را به کمی وازلین آغشته کنید.آن وقت ناخن هایتان مزه ناخوشایندی می گیرد.

● از بطری های پلاستیکی دوباره استفاده می کنید بدون اینکه آنها را بشویید.
▪ چرا نباید این کار را انجام دهید؟
جین هالیهان نایب رئیس مرکز تحقیقات محیطی آمریکا می گوید:شما نمی توانید میکروبها را در یک بطری آب ببینید یا حتی بو کنید.اما میکروبها می توانند باعث بروز مشکلاتی در روده و معده شما شوند.
یک مطالعه کانادایی بر روی بطری های آب در دبستان ها ، آلودگی میکروبی را در شیشه هایی که ۳ بار استفاده شده بودند نشان داد. کتی رایان استاد راهنمای این مطالعه می گوید:هر بطری آبی که مجددا بدون شستن آن استفاده شود باعث تجمع میکروب ها و آلوده شدن بطری به میکروب ها میشود.

▪ راه حل ساده
بطری ها را هر روز با آب گرم و صابون بشویید،خوب آب بکشید و سپس با پارچه ای تمیز آن را خشک کنید. هر هفته بطری ها را در آب خیس کنید تا استریلیزه شوند.

● از دهان شویه به جای مسواک استفاده می کنید.
▪ چرا نباید این کار را انجام دهید؟
دکتر هنری کلاور مشاور دندانسازی دنپلن می گوید: دهان شویه ها فقط نفستان را تازه می کند اما باکتری های کمی را می کشد و خیلی کم پلاک های دندانی را که نقش مهمی در پوسیدگی دندان و بیماری های لثه ایفا می کنند از بین می برد.

▪ راه حل ساده
دندان هایتان را روزی دو بار و هربار به مدت دو دقیقه مسواک بزنید و آن را قبل از غذا خوردن انجام دهید.دکتر نیگل کارتر،مدیر اجرایی موسسه بهداشت دندان بریتانیا،می گوید: شکر یا قند موجود در غذا با پلاک دندان ها واکنش نشان می دهد و اسید تولید می کند که باعث می شود مینای دندانتان از بین برود.مسواک زدن بعد از غذا خوردن باعث ساییدگی دندان می شود درحالی که مسواک زدن قبل از غذا خوردن دندانها را با فلوراید می پوشاند و از ساییدگی و پوسیدگی آنها جلوگیری می کند.

● شما ساک ورزشیتان را مرتب نمی شویید.
▪ چرا باید این کار را انجام دهید؟
اگر لباس مرطوب بپوشید،لباسهای ورزشیتان شانس پخش شدن آکنه و تحریکات پوستی را افزایش می دهد.یک متخصص بیماریهای پوستی می گوید:محبوس شدن عرق در بخشهای مختلف بدن باعث عفونتهای قارچی و مخمری می شود مخصوصا در ناحیه زیر سینه، یا در قسمت های تناسلی.

▪ راه حل ساده
دکتر سالی رئیس یک مرکز بهداشت بین المللی توصیه می کند که بعد از هر بار ورزش کردن باید هر یک از لباسهای ورزشی که تماس مستقیم با بدنتان دارد مانند حوله شسته شود.هرگز حوله بدنتان را با حوله ای که وسایلتان را خشک می کنید یکجا نشویید و هرگز وسایلتان را در ساک یا کیف پلاستیکی نگه داری نکنید.

● شما با لنز داخل چشمتان می خوابید
▪ چرا نباید این کار را انجام دهید؟
آندرسون، یک عینک ساز و رئیس مرکز مراقبتهای چشمی می گوید: چشمانتان قادر به تمیز کردن خودشان نیستند و زمانی که اکسیژن کمتری به سلولها برسد،خطر عفونت را افزایش میدهد. خوابیدن مکرر با لنز منجر به آسیب های چشمی به صورت همیشگی می شود.

▪ راه حل ساده
آندرسون می گوید: لنزها که شامل تولید جدید لنزهای هیدوژن سیلیکون می شود باید قبل از خواب برداشته شود تا چشمها استراحت کنند.و استفاده از راه حل های غلط یا استفاده از آب شیر برای تمیز کردن آنها باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت می شود.
منبع:aftabir.com

وقتی تخمدان ها خیلی تحریک شوند
سندروم تحریک بیش از حد تخمدان ها بعد از تزریق داروهای هورمونی هنگام لقاح خارج رحمی (IVF) اتفاق می افتد. لقاح خارج رحم یا آی وی اف، یکی از روش های درمان نازایی است که در محیط آزمایشگاهی صورت می گیرد.

تزریق داروهای هورمونی باروری (درمان نازایی) رشد تخمک ها را در تخمدان ها تحریک می کند، ولی اینکه بگوییم شما دقیقا به چه میزان دارو نیاز دارید، مشکل است.مقادیر بیش از حد این هورمون ها در بدن شما منجر به بروز سندرم تحریک بیش از حد تخمدان ها (OHSS) می شود که در این حالت تخمدان ها ورم می کنند و درد می گیرند.

تعداد کمی از زنان دچار موارد شدید این سندرم می شوند که باعث افزایش سریع وزن، درد شکم، استفراغ و تنگی نفس می گردد.مصرف داروهای خوراکی درمان کننده ناباروری مانند کلومیفن کمتر باعث بروز سندرم تحریک بیش از حد تخمدان ها OHSS)) می شود.
گاهی هم این سندرم خودبخود رخ می دهد و ربطی به درمان نازایی ندارد.

نشانه های این سندرم کدامند؟
نشانه های سندرم تحریک بیش از حد تخمدان ها اغلب طی ده روز بعد از تزریق داروهای محرک تخمک گذاری شروع می شود.علائم این سندرم از خفیف تا شدید متغیر هستند که به تدریج بدتر می شوند و یا بهبود می یابند.

علائم سندرم خفیف تا متوسط:
- درد خفیف تا متوسط شکمی که می رود و می آید.
- نفخ شکم یا افزایش اندازه دور کمر
- حالت تهوع
- استفراغ
- اسهال
- احساس درد و ناراحتی در ناحیه تخمدان ها

برخی از زنانی که داروهای درمان کننده نازایی را تزریق می کنند، دچار نوع خفیف این سندرم می شوند که بعد از حدود یک هفته برطرف می شود. اما اگر خانمی بعد از تزریق این داروها، باردار شود، علائم سندرم بدتر می شوند و چند روز تا چند هفته طول می کشند.

علائم سندرم شدید:
- افزایش سریع وزن؛ به عنوان مثال 3/2 کیلوگرم در یک روز و یا 5/4 کیلوگرم در 3 روز یا بیشتر
- درد شدید شکمی
- تهوع و استفراغ شدید و مداوم
- کاهش دفع ادرار
- ادرار تیره رنگ
- تنگی نفس
- سفتی یا بزرگی شکم
- سرگیجه

 مراجعه به پزشک
اگر در حال درمان نازایی خود بودید و دچار علائم سندرم تحریک بیش از حد تخمدان ها گشتید، به پزشک خود بگویید. حتی اگر دچار سندرم خفیف شوید، پزشک از نظر افزایش وزن و بدتر شدن علائم، شما را تحت نظر می گیرد و معاینه می کند. اگر در طی درمان نازایی خود دچار مشکلات تنفسی و یا درد پاها شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید. این علائم می تواند نشان دهنده وضعیت اورژانسی باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

علل این سندرم کدامند؟
علت دقیق این سندرم مشخص نشده است، اگرچه وجود مقادیر بالای هورمون HCG در خون نقش مهمی در این ارتباط دارد. هورمون HCG معمولا در طی بارداری در بدن زنان تولید می شود.
رگ های خونی تخمدان ها، واکنش غیرعادی به مقادیر بالای هورمون HCG نشان می دهند و شروع به نشت مایعات می کنند. این مایعات باعث می شوند تخمدان ها ورم کنند و گاهی اوقات مقادیر زیاد مایعات به سمت شکم می رود.

طی درمان نازایی، هورمون HCG به عنوان یک داروی محرک تخمدان ها به زنان نازا تزریق می شود و فولیکول کامل و بالغ، تخمک خود را رها می کند. سندرم تحریک بیش از حد تخمدان ها معمولا طی یک هفته بعد از تزریق هورمون HCG بروز می کند. اگر در طی درمان نازایی، باردار شوید، بدن شما در پاسخ به باردار شدن، خودش نیز HCG تولید می کند و این سندرم بدتر می شود.
داروهای تزریقی درمان کننده نازایی بیشتر از قرص خوراکی آن (کلومیفن) باعث ایجاد سندرم تحریک بیش از حد تخمدان ها می شوند.

عوامل خطر
زنان جوان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک که فولیکول های زیادی در تخمدان های خود دارند، در معرض خطر زیادی برای ابتلا به سندرم تحریک بیش از حد تخمدان ها هستند.
عواملی که خطر ابتلا به سندرم تحریک بیش از حد تخمدان ها را افزایش می دهند، عبارتند از:
- سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک بیماری تناسلی که باعث خونریزی نامنظم قاعدگی، رشد موهای زائد و ظاهر غیرعادی تخمدان در سونوگرافی می شود.
- تعداد زیاد فولیکول ها در تخمدان ها
- زنان جوان
- وزن کم بدن
- مقادیر بالای هورمون استرژن در بدن قبل از تزریق هورمون HCG
- سردرد میگرنی
- بارداری های متعدد (چند بار باردار شدن)
- سابقه ابتلا به این سندرم
البته در برخی موارد، زنانی که هیچ نوع عامل خطری نداشته اند، دچار این سندرم می شوند.

عوارض
حدود یک تا دو درصد زنانی که تحت درمان های محرک تخمدان ها قرار می گیرند، دچار نوع شدید این سندرم می شوند. موارد شدید این سندرم مرگبار است.

عوارض سندرم تحریک بیش از تخمدان ها عبارتند از:
- تجمع مایعات در شکم و گاهی اوقات در قفسه سینه
- اختلال و عدم تعادل املاح بدن مثل سدیم، پتاسیم و غیره
- لخته شدن خون در رگ های خونی بزرگ و معمولا در پاها
- نارسایی کلیه
- پیچ خوردگی یک تخمدان
- پاره شدن کیست در یک تخمدان که منجر به خونریزی خطرناک می شود.
- مشکلات تنفسی
- عدم موفقیت بارداری به دلیل سقط جنین یا باردار نشدن در اثر عوارض سندرم
- به ندرت مرگ

راه های تشخیص
1- معاینه بدنی بیمار توسط پزشک : پزشک هر گونه افزایش وزن، افزایش اندازه دور کمر و درد شکمی را در شما بررسی کرده و می نویسد.

2- سونوگرافی : اگر دچار سندرم تحریک بیش از تخمدان ها باشید، سونوگرافی نشان می دهد که تخمدان های شما بزرگ تر از حد طبیعی شده اند و کیست های بزرگ پر از مایعی دارند.طی درمان نازایی با داروها، پزشک به طور منظم تخمدان های شما را با سونوگرافی از طریق واژن بررسی می کند.
3- آزمایش خون: پزشک توسط نتایج برخی آزمایشات خون می تواند غلظت خون شما را بررسی کند و اینکه آیا عملکرد کلیه های شما در اثر این سندرم آسیب دیده است یا نه.
منبع : tebyan.net